Ten eerste koop ik eigenlijk nooit nieuwe boeken, vers van de pers. De ervaring leert dat negentig procent vroeg of laat (veel) goedkoper via de ramsj, het winkel- of internetantiquariaat verkrijgbaar is.
Ten tweede heeft vrijwel alles wat ik koop te maken met de interessegebieden waarover ik op mijn blog schrijf.
Met uitzondering van 'druksels' die deze interessegebieden raken zit daar nauwelijks fictie bij en juist in dat genre beweegt zich ook de signeercultuur.
Toen ik dus afgelopen week een gebonden exemplaar kocht van het onlangs verschenen boek van Umberto Eco: “De begraafplaats van Praag” (Amsterdam, 2011) had ik daar een goede reden voor. Na het internet uitputtend te hebben afgegraasd bleek dat de gebonden uitgave nog niet tweedehands verkrijgbaar is (de pocketeditie wel!). Een kwestie van tijd dus; de oplagen zijn dusdanig dat het niet lang zal duren.
Maar ergens las ik dat een bekende boekhandel, een paar weken terug, kopers de gelegenheid bood om op bestelling een gesigneerd exemplaar aan te schaffen.
Eco was immers begin maart op promotietour in Amsterdam!
Met dat gegeven in het achterhoofd, en de veronderstelling dat Eco ongetwijfeld een paar extra handtekeningen had gezet, vroeg ik de winkeljuffrouw langs mijn neus weg of er wellicht nog een gesigneerd exemplaar te koop was. “Volgens mij ligt er een stapeltje boven”, was het gewenste antwoord.
Die kans liet ik mij natuurlijk niet ontgaan. Voor de normale prijs een gesigneerd exemplaar, zonder daarvoor uren in de rij te moeten staan. Helemaal toppie!
Bofferd! Lees op in mijn recente bericht http://boekenblog.blogspot.com/2011/03/feest-der-letteren.html dat ik wél lang in de rij moest staan voor mooie handtekeningen.
BeantwoordenVerwijderenWelke winkel was dat trouwens? Daar wil ik ook nog wel een belletje aan wagen...
Voor een 'sneuper' en wat zoekwoorden op google is gauw te achterhalen welke bekende winkel dit is. Overigens had ik ze ook al een e-mail gestuurd, maar daar is nooit op gereageerd. Kortom; verkoop uitsluitend aan lijfelijk aanwezige klanten en zolang de voorraad strekt.
BeantwoordenVerwijderenKom je in die oude boeken die je verzamelt eigenlijk wel es auteurshandtekeningen of -opdrachten tegen?
BeantwoordenVerwijderenNeen. De signeercultuur/-obsessie die wij thans wel kennen (m.n. tijdens de boekenweek) is typisch een verschijnsel van onze tijd en vermoedelijk nog geen eeuw oud.
BeantwoordenVerwijderenHet 17de, 18de en 19de eeuwse, door de auteur, gesigneerde boek is over het algemeen zeldzaam en kostbaar.
Wel kom ik regelmatig eigendomskenmerken tegen als handtekeningen, ex-libris en bibliotheekstempels.
"Het 17de, 18de en 19de eeuwse, door de auteur, gesigneerde boek is over het algemeen zeldzaam en kostbaar." Dat klopt op zich zeker, maar wat je wel vaak mbt 19e eeuw tegenkomt zijn boeken met "Aan de vereischten der wet is voldaan. Alle exemplaren zijn geteekend door de schrijver [signatuur]." Zoals bijvoorbeeld een niet zeldzaam boek als Gedichten van Jan van Beers (Elsevier, 1885) dat hier net toevallig naast me ligt. (alsmede toevallig ook deze:
BeantwoordenVerwijderenhttp://link.marktplaats.nl/437904702)
vr gr
Sander
www.rond1900.nl
Helemaal juist Sander. Dank voor deze aanvulling. In die zin bezit ik inderdaad een paar door de auteur getekende exemplaren.
BeantwoordenVerwijderen@ s.: en waarom vereischte de wet dat alle exemplaren door de schrijver geteekend werden?
BeantwoordenVerwijderen"@ s.: en waarom vereischte de wet dat alle exemplaren door de schrijver geteekend werden? "
BeantwoordenVerwijderenHm, uh, goede vraag, dat weet ik even niet meer. Iemand?
In een brochure uit 1870 trof ik de volgende variant aan: “De geheele of gedeeltelijke afdruk in dagbladen en tijdschriften is toegestaan, maar verboden in brochure. – Deswegen is voldaan aan de voorschriften der wet en zijn de exemplaren onderteekend door ..., den verantwoordelijken schrijver”.
BeantwoordenVerwijderenDergelijke formuleringen hebben te maken met de gebrekkige regelgeving die er destijds was. Er was wel Kopijrecht (de uitgever) maar geen Auteursrecht (de schrijver). Dat veranderde met de ‘Wet van den 28sten Juni 1881, tot regeling van het auteursrecht’.