Nachten lang heb ik - badend in het zweet - wakker gelegen. Beklemmende visioenen van enorme boekenbergen die ik beklom, boekenlawines die me overrompelden, boekenzeeën die ik doorzwom terwijl de ene boekengolf na de andere mijn uitgeputte bibliofiele lichaam beukten.
Waarschuwingen genoeg!
'Vol!' en ‘Geen plek!’, maar er bleken toch nog ‘plekjes’ te zijn; verborgen hoekjes, muizengaatjes en dunne kiertjes die nog konden worden gevuld. Ze werden steeds spaarzamer, steeds kleiner.
Bij elke aanschaf brak het klamme angstzweet me uit. Eerst het binnensmokkelen van de nieuwe aanwinst ("Wat nou nieuw? Dat boek heb ik al jaren... Echt lieffie, geloof me nou!") en vervolgens het eindeloze gepuzzel…
Tja, dan verschoof Anne Frank naar de plank erotica en verdreef “Libertijnse Thérèse” (Hilversum, 1981) en Aretino’s “Wulpse sonnetten” (Hilversum, 1981), beiden vertaald door Ernst van Altena (1933-1999), naar de plankjes met boeken over Amsterdam e.o.
Maar ja, … daar was nauwelijks plek tenzij ik de “Het Amsterdamse Bos” (Amsterdam, 1957) kon verplanten naar…. het plankje boeken over de Tweede Wereldoorlog.
Mmmm... uitsluitend mogelijk als ik ‘rücksichtslos’ de “Nazi-dokters” (Utrecht, 1987) van R.J. Lifton zou deporteren naar de voormalige plek van “De geheime archieven van het Vaticaan” (Brussel, 2009) en die laatste dan weer een plekje gaf in mijn Katholieke oase, naast "De Kerk en haar kruis" (Amsterdam, 1980) van K. Deschner, tussen de boeken over genealogie en Limburgensia.
Eerst onschuldige kleintjes, in een verloren hoekje, vervolgens wat grotere op het bureau en tot slot lange dreigende stapels langs de boekenkasten.
Na de euro, banken, huizen en aandelen dreigde een nieuwe crisis.
Er moest keihard ingegrepen worden.
Vandaag heb ik de knoop doorgehakt en manmoedig mijn besluit genomen. Er moest een nieuwe boekenkast bij en wel meteen!
Die (weer een Billy) ben ik in weer en wind gaan halen in Beverwijk.
Maar eerst naar Haarlem mijn laatste boekenaanwinst afhalen; de tot dusver verschenen (vijf) delen van J. Buisman:
“Duizend jaar weer” (Franeker, 1995-2006) voor maar honderd euro. Een fantastische serie die al lang op mijn verlanglijstje staat en Haarlem ligt toch op de route!
Gelukkig zijn Billy's nog goedkoper dan boeken (ik betaalde voor de bovenste kast vijftien euro). Thuisgekomen begon het versjouwen, rangschikken, herschikken, kortom...
Ik heb nu bijna veertig seriewerken in twee Billy’s in de huiskamer staan en de rest in mijn eigen kamer.
Pfffffff, dat geeft weer even lucht...
Toen mijn dochter van school thuiskwam en de kast in de huiskamer opmerkte ging ze meteen naar boven om de enorme ruimtewinst te bewonderen.
“Pap, wat is er eigenlijk veranderd?”.
Tja… uhh… nou…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten