Dat hebben we met zijn drietjes dan ook gedaan en na zeven kilometer (met 32 graden) waren we het goed zat en was alles zeiknat.
Tijd om even wat te drinken, in de zon op te drogen en kijk, kijk, er was zowaar een kleine antiekmarkt op het pittoreske pleintje…
Daar kocht ik na enige aarzeling voor de prijs van drie ‘plat du jour’ drie kaarten en een reclameblaadje van het macabere ‘Cabaret du Neant’ (64, Boulevard de Clichy, Montmartre). Franse efemera dus…
Dit ‘Cabaret van het Niets’, opgericht in 1892, behoorde rond 1900 samen met het ‘Cabaret de l’Enfer’ (Cabaret van de Hel) en het ‘Cabaret du Ciel’ (Cabaret van de Hemel) tot de meest bekende bizarre shows in het Parijse Montmartre. Bij het repertoire behoorden geesten, de dood, doodskisten, skeletten etc.
Mijn kaarten; ‘de lampadaire funéraire’ (doodslamp van menselijke beenderen), ‘caveau, les spectres gais’ (spookkelder) en de schaduwkaart met het uitgeknipte skelet worden hier en daar op Internet aangeboden. Het meest interessante is echter een zeldzaam reclameblaadje met een ‘Diner des Squelettes’.
Voor wie het Frans beheerst (en dat doe ik maar in beperkte mate) is al gauw duidelijk dat er iets aan de hand is met de gerechten.
In plaats van een soepje (Potage) wordt hier een ‘Peaux d’ages’ (verouderd vel) geserveerd. De oesters uit Oostende (‘Huitres d’ Ostende) blijken zachte beentjes te hebben ('d’os tendres’). Vervolgens krijgt men een klaagtong met requiemsaus (‘Sole pleureur – Raie quiem’). Het voorgerecht, de Entrée, is opeens ‘Enterrées’ oftewel begraven geworden (gevolgd door een opgraving: ‘L’Exhume’ en een gevarieerd overlijden ‘Déces assortis’ in plaats van een bijpassend gevarieerd dessert; een Dessert assortis).
Het is allemaal knap gemaakte ‘klinkt als’ woordspeling. Gras-double, een gerecht van ossenpens uit de streek rondom Lyon, klinkt als ‘Glas double’, oftewel het dubbel geklep van de doodsklok.
Italiaanse macaroni wordt hier ‘Mocabroni’ van ‘Mot de Cambronne’ en dat is een scheldwoord. De in de schil gegaarde aardappelen zijn ook niet wat ze lijken. Normaal schrijf je dat als Pommes de terre en robe de chambre, maar hier staat ‘Homme de terre en robe de chantre’. Aardig zijn ook: ‘Ci-git got roti’ (Ci git betekent ‘hier rust’) en klinkt als Gigot roti (geroosterd lamsvlees), een fruitmandje (Corbeille de fruits) wordt hier een lijkwagen ‘Corbillard’ met fruit. ‘Bri ez pour lui’, klinkt verdacht veel als Prier pour lui (Bid voor hem). Wijn van ‘Chateau La Pompe Funèbre 1924’ laat zich vertalen als een wijn van de uitvaartonderneming uit 1924 en de Moorse rumgrog, hier als ‘Groge Maur’ geschreven, klinkt weer als Croque-mort oftewel een lijkdrager.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten