De “Gezondheids-bibliotheek van het geslachtsleven” bestaat uit diverse boekjes zonder illustraties in twee series van elk tien deeltjes. “De zelfbevlekking, haar oorzaken, uitwerking en gevolgen” is nummer zes uit de eerste serie.
Deze titel verscheen oorspronkelijk in het Frans in 1891.
Van deze serie vinden we er een paar terug in WorldCat, waaronder enkele geschreven door dr. Hayès, maar ‘De Zelfbewaring’ (dat enkele drukken beleefde) zit er niet bij.
Oorspronkelijk verscheen de “Gezondheids-bibliotheek van het geslachtsleven” al in 1892 onder de naam van de Amsterdamse uitgever A. van Klaveren. Volgens het boek van Nop Maas: “Seks!... in de negentiende eeuw” (Nijmegen 2006) verschenen bij deze firma (tot ver in de twintigste eeuw!) wel meer van dergelijke - destijds opwindende - boekjes met een dubieus pseudowetenschappelijk tintje.
Mijn deeltje over ‘De Zelfbewaring’ is uitgegeven door de N.V. Gebr. Graauw’s Uitgevers-Maatschappij. Volgens informatie op de site: ‘Nederlandse bibliografie van Edgar Rice Burroughs’ (Tarzan!) ontstond deze N.V. in 1914 in ging ze in 1942 failliet.
De laatste (vijfde druk) van ‘De Zelfbewaring’ verscheen bij hen eind 1929 (‘Nieuwsblad voor den boekhandel’, jaargang 96).
Uit een krantenadvertentie in de Indische Courant van 1930 blijkt dat de twee series ook in zijn geheel werd aangeboden voor vijfentwintig gulden. Veel geld toen en daarom kon men desgewenst in tien maandelijkse termijnen betalen!
Het is opvallend hoe schimmig de auteurs zijn die over Zelfbewaring, Zelfbesmetting of - in dit geval - Zelfbevlekking schrijven.
Over dr. Hayès, is geen substantiële informatie te vinden en dat geldt eveneens voor twee andere medici(?) die in het tweede aanhangsel van het boekje figureren.
Ene dr. Jonathan Braun licht ons in over het onschadelijk maken der nadelige gevolgen van zelfbevlekking en dr. J.F. Albrecht heeft voor ons een speciaal dieet ter genezing.
Het eerste aanhangsel is trouwens van een nog bedenkelijker niveau want het gaat geheel over het “Nut van de geeseling in de genoegens van het huwelijk”!
Het is weliswaar anoniem en zonder bronvermelding opgenomen maar is vrij eenvoudig te identificeren als een gedeelte uit het boekje van de Duitse Joan. Henricus Meibomius (1590-1655): “De flagrorum usu in re veneria…” (Leiden, na 1639).
Daarvan verscheen in 1795 een Franse vertaling maar in het Nederlands is het bij mijn weten nimmer vertaald.
Dat onanie geen typische mannenhobby is blijkt ook uit dit boekje waarin uitgebreid wordt stilgestaan bij onanisten van het vrouwelijk geslacht.
Clitoridectomy, amputatie van de ‘kleine lippen’ en het uitsnijden van de eierstokken (!) wordt als oplossing voor de kwaal ontraden. In plaats daarvan is er een gezonde kuur voor de 'lijderessen' ter voorkoming van verder leed. Van harte aanbevolen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten